εξακοντιστικός

-ή, -ό

αυτός που χρησιμεύει για εξακόντιση («εξακοντιστική συσκευή»).

[ΕΤΥΜΟΛ. < εξακοντίζω. Η λ. μαρτυρείται από το 1891 στο ημερολόγιο Πανελλήνιος Σύντροφος].